کد مطلب:53601 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » مهدويت

آياتي از قرآن كه به ظهور امام زمانغ اشاره دارد را به صورت فهرست گونه بيان كنيد. در ضمن احاديث و رواياتي كه به زمان ظهور امام مهديغ اشاره دارد را بيان كنيد. (البته منظورم ويژگيهاي زمان ظهور آن حضرت نيست).

برخي از محققان بيش از صدوپنجاه آيه قرآن را در شأن و قيام حضرت مهديغ نقل كردهاند. برخي از آيات عبارتند از: هود، 86; بقره، 2و3; نسأ، 56; اعراف، 128; توبه، 23; قصص، 5; نور، 55(براي اطلاع بيشتر ر.ك: احقاقالحق، قاضي نورالله شوشتري / غايةالمرام، مرحوم سيدبحراني / امامت و مهدويت، آيةالله صافي گلپايگاني.)

در مورد نشانههاي ظهور آن حضرت بايد به روايات در اين زمينه مراجعه شود كه طبق آن روايات برخي از آيات قرآن اشاره به اين نشانهها دارد كه از جمله آنهاست:

1. خروج سفياني; طبق روايات فراواني كه از طريق شيعه و اهلسنت نقل شده، آيه 51 سوره سبأ تطبيق بر خروج سفياني شده است; وَ لَوْ تَرَيََّ إِذْ فَزِعُواْ فَلاَفَوْتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ; اي كاش ميديدي هنگامي را كه ]كافران[ وحشتزدهاند ]آنجا كه راه[ گريزي نمانده است و از جايي نزديك گرفتار آمدهاند

سفياني و لشگرش در آستانه قيام حضرت مهديغ بر ضد طرفداران حق خروج ميكنند كه آنها به هنگام حركت به سوي مكّه، به قصد تسخير آن، در صحرا گرفتار ميشوند و هلاك ميگردند.(ر.ك: تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 18، ص 103، دارالكتب الاسلامية.)

2. طبق فرمايش پيامبراكرم در آستانه ظهور آن حضرت مردم تابع شهوتها و هواهاي نفساني خود ميشوند و نماز را ضايع ميكنند، و پيامبر گرامي به آيه 59 سوره مريم استناد ميكنند; سپس كساني جانشين اينان شدند كه نماز را ضايع گذاشتند و پيرو شهوات گرديدند و به زودي به غَيّ (وادي در جهنم) خواهند افتاد

3. حضرت صادقميفرمايند در آستانه ظهور آن حضرت، گراني، كساد تجارت، گرسنگي و... بر جامعه مستولي خواهد شد و آيه 155 سوره بقره را در اين زمينه به عنوان شاهد نقل ميكنند; البته شما را به اندكي ترس و گرسنگي و بينوايي و بيماري و نقصان در محصول ميآزماييم و شكيبايان را بشارت ده

4. تكيه دادن بر خانه كعبه و تلاوت آيه 86 سوره هود هنگام ظهور از جانب حضرت مهدي; بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَ مَآ أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ

5. امام جعفر صادقميفرمايند 313 يار حضرت بعد از ظهور با ايشان بيعت ميكنند و آيه 148 سوره بقره به آن دلالت دارد. فَاسْتَبِقُواْ الْخَيْرَ َتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا(ر.ك: منتخب الاثر في الامام الثاني عشر، آيةالله صافي گلپايگاني، باب نشانههاي ظهور، انتشارات حضرت معصومه.)

امّا دربارة انتقام و خون خواهي امام مهديغ از خون جدش امام حسينو ياران گرامي آن حضرت، امام صادقميفرمايد: قائم ما7 وقتي ظهور كند، نسبت به خون امام حسينخونخواهي مينمايد و اين آية شريفه نيز اشاره به اين دارد كه مقصود حضرت اين آيه بود: وَ مَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِي سُلْطَـَنًا;(اسرأ،33) و آن كس كه مظلوم كشته شده، براي وليّاش، سلطه قرار داديم. به همين جهت امام زمانغ ميفرمايد: ما اولياي دم هستيم.(معجم احاديث امام مهدي، كوراني، ص 265، نشر موسسة معارف اسلامي.)

امكان دارد، مقصود از اشخاصي كه از آنها انتقام كشيده ميشود، طرفداران باطل باشند كه در زمان خود حضرت زندگي ميكنند و در برابر امام زمان خود مهديغ راه يزيد و يزيديان را پيشه خود ساختهاند و امام زمانغ با نابود كردن آنان، در واقع انتقام حق را از باطل ميگيرد كه به اين ترتيب، انتقام خون امام حسين و يارانش نيز گرفته ميشود.